Onze fijne camping ligt min of meer op Landgoed Warnsborn. Vanaf onze plek lopen we zo het bos in en met een kleine afdaling bereiken we de beek, die door het landgoed stroomt. We besluiten de loop van deze beek te volgen. Je zou verwachten dat de beek uiteindelijk in de nabij gelegen Rijn zou uitstromen maar dat blijkt anders dan verwacht. De beek verdwijnt namelijk in de bodem.
De Beek op Warnsborn loopt door een oud parkbos met spreng en sprengenbeek afgewisseld met graslanden en waterpartijen. Bij de aanleg van park Warnsborn heeft men water gebruikt dat zijn oorsprong heeft achter de boerderij het Hoge Erf. Voor het beter functioneren van de Beek heeft men een aanwezig zijdal uitgediept. Rondom de sprengenbeek is het park romantisch opgesierd in ‘Klein Zwitserland’-stijl met paadjes, bruggetjes, gemetselde rotsen en watervalletjes. Opmerkelijk is dat de beekjes op Warnsborn, evenals die op de Vijverberg, niet rechtstreeks uitmonden in de Rijn. Ze liggen net op de noordhelling van de stuwwal en stromen respectievelijk noordwaarts en noord-westwaarts en eindigen in vijvers waarna het water weer wegzakt in de bodem. Het water stroomt dan ondergronds verder en komt bij Wolfheze weer bovengronds in de Heelsumse Beek. Via deze weg komt het water dan toch in de Rijn.
In de vijvers bevindt zich een van de laatste populaties van de inlandse rivierkreeft. Geldersch Landschap en Kasteelen heeft in 2014 actie ondernomen om deze populatie een zo gunstig mogelijk leefgebied te bieden, zodat voortbestaan is verzekerd.