Aan de golf van Valencia, in het oosten van Spanje, ligt de Costa del Azahar (Spaans voor: “Oranjebloesemkust”).
Het gehele jaar door heerst hier een heerlijk klimaat… echt koud wordt het hier niet. In de zomer is het hier ook niet zo ontzettend heet zoals dat wel in Andalusië het geval is.

Dit gebied biedt een grote variatie aan prachtige landschappen. Bergen in het binnenland die hier en daar tot aan de kust doorlopen; waar je de golven prachtig kunt zien uiteenspatten op de rotsige uiteinden van de bergen en de zon het opspattende water laat schitteren. Waar in de bergen rivieren ontspringen en watervallen klateren. Dit afgewisseld met lage valleien waar mooie zandstranden en schitterende dorpjes en eeuwenoude stadjes als witte parels tuseen liggen. Een aantal erg mooie natuurparken waar het een walhalla is voor fietsers en wandelaars. En wanneer je van geschiedenis en cultuur houdt kun je ook wat dat betreft voldoende aan je trekken komen in deze contreien..

Korte geschiedenis van dit gebied
De eerste tekenen van menselijk leven in dit gebied gaan terug naar de prehistorie. Er zijn in de grotten van de vallei van de La Valltorta muurschilderingen, die dateren van 7000 tot 3500 v. Chr. 

Inheemse volkeren die de Iberiërs worden genoemd woonden hier al  lange tijd toen De Feniciërs of Phoeniciers hier tussen ca 2500 en 400 v. Chr. hun intrede deden. Zij waren lange tijd de belangrijkste zeevaarders van de Middellandse Zee maar zelfs al in 1500 v. Chr. voeren ze ook al naar het huidige Engeland. Dit volk kwam uit het gebied waar nu Jordanie ligt en ze stichtten in alle gebieden rondom het Middellandse Zeegebied koloniën.
Zo controleerden ze verscheidene havens rond de hele Middellandse Zee. Ze vestigden zich ook in de havens van het Iberisch Schiereiland ofwel Spanje en zo ook aan de Costa del Azahar. Overigens is het alfabet van de Feniciërs de basis voor het Griekse alfabet.

Ook de Grieken, Byzantijnen, Carthagers, Romeinen en de Moren (Arabieren) hebben in dit gebied hun sporen in mindere of meerdere mate achtergelaten. Volgens het verhaal heeft Alexander de Grote (356-323 v. Chr.) de eerste sinaasappels met zijn karavanen naar het oostelijk deel van het Middellandse Zeegebied getransporteerd. Voor de Moren was de sinaasappelboom ook belangrijk: deze boom met de schitterende bloesem was, naast klaterende fonteinen en kleurige mozaïeken, een van de drie essentiële elementen voor de vormgeving van tuinen.

De sinaasappelboom heeft prachtige bloesem die niet alleen heel mooi zijn om te zien maar tegenwoordig ook is herontdekt vanwege de rustgevende en opwekkende eigenschappen van de bloesemolie. Maar oranjebloesems hebben niet alleen een decoratieve functie, ze staan ook bekend om hun geneeskrachtige werking, die al door de Romeinse geleerde Plinius werd geroemd in zijn Naturalis Historia.

De Moren hebben 700 jaar de scepter gezwaaid in bijna heel Spanje. De Christenen hebben dit na vele jaren uiteindelijk in 1492 weer weten te heroveren. Elk jaar wordt dit in heel Spanje groots en spectaculair gevierd. De inwoners verkleden zich als Christenen of Moren en spelen dan veldslagen na. Hier staan duizenden toeschouwers bij tussen het feestgeruis en de kruitdampen.
Op de spaanstalige kalender: Calendario Moros y Cristianos vind je een overzicht van de maanden en plaatsen waar deze festiviteiten plaatsvinden. Wanneer je in de buurt bent is het absoluut de moeite waard om je te mengen in deze festiviteiten… Getuige te zijn van de manier waarop deze geschiedenis nog zo levendig onder de aandacht wordt gebracht is bijzonder.